-
1 zacinać
zacinać (-am) < zaciąć> (zatnę) (leicht) schneiden, verletzen; usta, wargi zusammenpressen, zusammenkneifen; konia peitschen;zacinać v/i deszcz peitschen;zacinać się sich (beim Rasieren) schneiden; (przestać mówić) stocken, abbrechen; (upierać się) sich versteifen, sich verbeißen; TECH v/i klemmen;zacinać się w gniewie im Zorn verharren;zacinać się (jąkać się) stottern -
2 zacinać
I. vt1) ( kaleczyć) schneiden, verletzenIII. vr1) ( kaleczyć się) sich +akk schneiden, sich +akk verletzen3) ( jąkać się) stottern, stocken4) ( upierać się przy czymś)\zacinać się w uporze sich +akk auf etw +akk verbeißen\zacinać się w gniewie/uporze/milczeniu im Zorn/Widerstand/Schweigen verharren ( geh)
См. также в других словарях:
zacinać się – zaciąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przecinać sobie lekko skórę; ranić, kaleczyć się czymś ostrym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Codziennie zacina się przy goleniu. Zaciąć się nożem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaciąć — dk Xc, zaciąćtnę, zaciąćtniesz, zaciąćtnij, zaciąćciął, zaciąćcięła, zaciąćcięli, zaciąćcięty zacinać ndk I, zaciąćam, zaciąćasz, zaciąćają, zaciąćaj, zaciąćał, zaciąćany 1. «uderzyć czymś ostrym, tnącym, raniącym; zrobić na czymś cięcie;… … Słownik języka polskiego
